26-28 november 2022
De wijnbeurs Mercato dei Vini in Piacenza met ruim 250 exposanten is een van de grootste wijnbeurzen van Italië en richt zich op de wat kleinere en middelgrote wijnhuizen uit Italië. Voor ons is deze beurs dan ook een prima gelegenheid om nieuwe contacten te leggen met name met de wijnproducenten uit Sudtirol.
Het is zaterdag in de loop van de middag als we op de Autostrada de afslag Piazenza Fiera nemen en het beurscomplex oprijden. Als we even later gewapend met een nog leeg proefglas de enorme beurshal binnenkomen, worden onze reukorganen geprikkeld en overvallen door een enorme walm van wijn en alcoholmoleculen die als een deken over ons heen slaat. Binnen staan de honderden marktkraampjes met de exposanten die graag wat van hun producten laten proeven aan de duizenden bezoekers. De veelal Italiaanse bezoekers staan geduldig te wachten tot ze de kans krijgen om de vergiste druivensapjes van diverse herkomsten te proeven. Er wordt niet alleen gekeurd maar ook stevig ingeslagen. Her en der worden de meegenomen tassen en zelfs winkelwagens driftig volgeladen.
Op basis van de beursprospectus maken wij van de ruim tweehonderd exposanten een shortlist met de selectie op basis van provincie en de regio van herkomst. Ons aandachtspunt is natuurlijk de ‘Alto Adige’.
Geen tijd te verliezen, we hebben nog een lange to do list. We bezoeken een van onze geselecteerde stands. Als ik de standhouder in het Duits begroet en hem aanspreek is er een moment van korte verbazing die al snel veranderd in een glimlach van herkenning. Het ijs is gebroken.
Elke wijnmaker heeft zijn eigen verhaal, we laten ons dan ook graag informeren en bijpraten. Het gaat over de ligging van de ranken de hoogte van de percelen, de bodemgesteldheid en samenstelling, de mineraliteit ervan, de druivenrassen die er verbouwd worden, de opbrengst per oogst en per type druif en natuurlijk over het uiteindelijk verkregen eindproduct dat in ontkurkte flessen, gekoeld en wel, al voor ons klaar staat.
We walsen in het glas, we ruiken zorgvuldig, voorzichtig even proeven, maken een kleine notitie en dan de volgende graag. Zo verloopt de eerste kennismaking met de nog onbekende producten van dito wijnhuizen en wijnboeren.
Dat Italianen ook graag iets lekkers eten voor de lunch is geen geheim. In de buiten opgestelde horecatent worden lunchgerechten geserveerd en is het binnen een gezellig geroezemoes. Aan tientallen lange tafels op banken zitten de bezoekers alsook de exposanten te genieten van de vers bereide hapjes en gerechten in een goede culinaire traditie. Buiten staan de BBQ’s en houtvuur grills al de hele dag te roken en te gloeien. Van al dat proeven krijg je best een stevige trek.
We zoeken aan het einde van de dag ons hotel op dat gelegen is even aan de rand van de stad. Die avond eten we in het oude centrum in een traditioneel eethuis. In deze Taverne waar het lijkt of de tijd stil te hebben gestaan, waan je je zomaar in de dertigerjaren van de vorige eeuw.
